————

To, że nie widzimy Ich na scenie podczas finałowych ukłonów, wcale nie oznacza, że ucieka naszej uwadze dzieło ich rąk, będące efektem wielkiej wyobraźni, profesjonalizmu i talentu artystycznego. To artyści rzemiosła, którzy materializują projekty scenografów i kostiumografów – słowem pracownicy tzw. pionu produkcji, choć określenie to jest całkiem umowne.

Nie często, ale jednak, zdarza się, że kiedy po uwerturze teatralna kurtyna idzie do góry, a scena wypełnia się bohaterami widowiska sam obraz sceniczny spotyka się z owacją zachwyconej „widokiem” publiczności. Widzowie pamiętają takie spektakle, jak Aida, Kniaź Igor, Henryk VI na łowach, Legenda gruzińska, Borys Godunow, Ubu Rex, Traviata, Echnaton, Dialogi karmelitanek, na których każdorazowo podniesieniu kurtyny towarzyszyła burza oklasków. Oby ich było jak najwięcej! Krawcowe, stolarze, malarze, szewcy, ślusarze, modelatorzy, perukarki, modystki… Rzemieślnicy najwyższej klasy, których nie widzimy, ale widzimy ich dzieła na scenie. Artyści w swoim fachu, o których coraz trudniej. Nasz Teatr na szczęście ich ma! I niech tak zostanie.
Wszystkim należą się wielkie ukłony i podziękowania, bez nich i ich ciężkiej pracy nie było by spektakli.

Pracownie przy pracy podglądali: Ewa Ryszkowska (2019), HaWa (2017), Tomasz Graczyk (2014), Krzysztof Bieliński (2010), Chwailsław Zieliński (2010 i wcześniej)
zdjęcie główne fot: Mariusz Filankowski

2019

2017

 

2014

 

2010