Artystą był, i któż stanie przy nim? Jak Behemot prący poprzez morza, tak on przekraczał granice swej sztuki. Wszystko przemierzył, i pojął wszystko. Ten, który podąża za nim, nie może kroczyć dalej; musi rozpocząć od nowa, gdyż jego poprzednik zakończył tam, gdzie kończy się Sztuka.  (austriacki dramatopisarz i prozaik) Franz Grillparzer Aż trudno uwierzyć, że choć jakże

Błyskotliwą karierę pianistka rozpoczęła w wieku 5. lat kiedy to po raz pierwszy- jako cudowne dziecko – wystąpiła publicznie. Później koncertowała m.in. w Hiszpanii, Belgii, Holandii, Niemczech, Szwajcarii. W swojej pełnej sukcesów karierze wystąpiła także we wszystkich krajach Ameryki a w Argentynie i Polsce blisko współpracowała z wybitnym dyrygentem – Stanisławem Wisłockim. Jest także założycielką i prezesem Fundacion Chopiniania w Buenos Aires i dyrektorem Festiwalu Chopiniana w stolicy Argentyny. W stałym repertuarze Artystki znajdują się m.in.:

Jeszcze w tym miesiącu (26 i 27 kwietnia) będziemy mieli okazję, by przekonać się czy jest to możliwe. Trzej wybitni choreografowie – Douglas Lee, Emanuel Gat i Jacek Przybyłowicz – postanowili bowiem właśnie morze uczynić głównym bohaterem swoich baletów bazując na muzyce znakomitych kompozytorów: Claude Debussego, Arvo Pärta i Benjamina Brittena. Warto wiedzieć, że muzyczne tematy morza – wbrew

Wprawdzie w dorobku kompozytorskim Fryderyka Chopina nie znalazła się (niestety!) żadna opera, jednak nie oznacza to, że jego muzyka nie zagościła na naszej scenie. Już w 1971 roku na scenie Wielkiego zabrzmiały jego Sylfidy  – w wieczorze baletowym w choreografii Barbary Kasprowicz i Witolda Borkowskiego, z udziałem m.in.: Iwony Wakowskiej, Ewa Wycichowskiej, Małgorzaty Zalejskiej. Ponad dziesięć lat później (1982) za muzykę Chopina „zabrała się” Ewa

Ten znakomity polski Artysta odnosił sukcesy na wszystkich kontynentach – od Australii przez obie Ameryki po Chiny. Niestety na deskach łódzkiego Wielkiego  nie mieliśmy okazji gościć tego niepowtarzalnego basa, co nie oznacza, że jego kariera wokalna nie była nam bliska. Jako pierwszy polski artysta został zaangażowany do partii solowej w kompletnym nagraniu opery przez wielką światową firmę

Zadebiutowała w  1999 na scenie operowej partią Zuzanny w Weselu Figara Mozarta w Operze Wrocławskiej, dwa lata później – w Operze Narodowej w Warszawie partią Hanny w Strasznym dworze. Talent i znakomite przygotowanie wokalne artystki sprawiły, że w latach 2001–2007 była solistką Międzynarodowego Studia Operowego przy Staatsoper w Hamburgu, a już w 2004 – z wielkim sukcesem zadebiutowała w Metropolitan Opera w Nowym Jorku partią Olimpii w Opowieściach Hoffmanna

Muzyka tego wybitnego kompozytora pojawia się w naszym Teatrze wcale nie po raz pierwszy. Melomani doskonale pamiętają jego operę Samson i Dalila, która miała swoją premierę 30 marca 2019 roku w inscenizacji Marka Weissa i pod batutą Vladimira Kiradjieva. Mało jednak kto wie o wielkim wydarzeniu muzycznym w Łodzi , jakim była wizyta Filharmonii Warszawskiej i samego Saint-Saënsa w dniu 18 października

Gdy telewizja stawiała pierwsze kroki, Ona była niekwestionowaną królową dekoracji. Przemieniła TVP w prawdziwie europejskie medium. Jej zmysł artystyczny i pionierski sposób tworzenia zaznaczył się także w świecie mody. Do dzisiaj styl Xymeny Zaniewskiej jest rozpoznawalny na całym świecie. Sanitariuszka wojenna i miłośniczka woltyżerki została legendą już za życia. Pisał o Artystce dziennikarz – Paweł Kołakowski. Mieliśmy to szczęście, że także w naszym Teatrze, ta

Nie, nie … to wcale nie pomyłka. To będzie pierwsze na naszej scenie – po operze Camilla Saint Saënsa Samson i Dalila – spotkanie z muzyką tego wybitnego kompozytora francuskiego. W swojej drodze muzycznej piastował stanowisko organisty, koncertował w Europie i Afryce, a w czasie wojny francusko-pruskiej (1870) koncertował na rzecz rannych. Był człowiekiem niezwykle wszechstronnym utrzymującym intensywne kontakty m.in. z Wagnerem, Lisztem, Berliozem i Bizetem. Tym razem na naszej scenie zabrzmi

Potrzebna jest dziś nowa wyobraźnia miłosierdzia, której przejawem będzie nie tyle i nie tylko skuteczność pomocy, ale zdolność bycia bliźnim dla cierpiącego człowieka, solidaryzowania się z nim, tak aby gest pomocy nie był odczuwalny jako poniżająca jałmużna, ale jako świadectwo braterskiej wspólnoty. Te słowa z jednej z homilii Jana Pawła II, w obliczu tego, co już o trzech lat dzieje się