Szekspir runąwszy na mnie tak znienacka, poraził mnie jak grom… Jego błysk, otwierając mi ze wzniosłym grzmotem niebo sztuki, oświetlił mi jego najgłębsze głębie. Poznałem prawdziwą wielkość, prawdziwe piękno, prawdziwą prawdę dramatyczną. Zobaczyłem… zrozumiałem… uczułem… że jestem żywy i muszę powstać i ruszyć. I dalej dodał: teatr muzyczny taki jak go sobie wyobrażam, to przede wszystkim

Był pierwszym kierownikiem baletu naszego Teatru, współpomysłodawcą Łódzkich Spotkań Baletowych, a swoistym Jego rekordem jest ponad  30 realizacji choreograficznych – baletowych i operowych – przygotowanych dla zespołu łódzkiego Teatru Wielkiego; drugim zaś – Królewna Śnieżka (prapremiera w 1970), która towarzyszy nam do dziś! Ukończył Studio Baletowe Muraszowej w Wilnie (1937), debiutował w wileńskim Teatrze Lutnia w balecie Zaproszenie do tańca

Nie ma to jak dobre znajomości, o czym na własnej skórze przekonał się sam wielki Richard Wagner! Kiedy jego wystawny tryb życia w Wiedniu pochłonął wszystkie właściwie środki, postanowił sprzedać część swojego mienia i 23 marca 1864 roku uciekł z Wiednia przed wierzycielami. Jego przyjaciele, a i rodzina także – odmówili przyjęcia go do siebie.

O tym, że Gioacchino Rossini gigantem twórczości muzycznej był, nie potrzeba przekonywać chyba nikogo. Jednak nieśmiertelny stał się także poprzez swój wielki talent kulinarny (!) i pełne fantazji kreacje gastronomiczne; wymyślał oprócz oper wyszukane przepisy kulinarne, w tym słynną (jakże by inaczej!) sałatkę truflową. Zaprezentował ją po raz pierwszy swojej pierwszej żonie Isabelli Colbran jako miksturę z oliwy

Tym razem na Nowy Rok – 2024 proponujemy chwil kilka z „muzycznym”  uśmiechem za sprawą poczucia humoru wielkich i sławnych operowych nazwisk…                                                                   **** Po premierze opery Richarda Wagnera Śpiewacy norymberscy, zapytano jednego z krytyków o wyrażenie opinii. Ten odpowiedział: – Częściowo podoba mi się, częściowo nie. – A co się panu nie podoba? – Muzyka.