Był pierwszym kierownikiem literackim (chyba jedynym o takim stażu!) – gdy budynek przy placu Dąbrowskiego był jeszcze w budowie. Później Stanisław Dyzbardis pełnił w Wielkim funkcję zastępcy dyrektora (1991-1997) i dyrektora naczelnego (1997–1998) i p.o. dyrektora w roku 2003. Wraz ze Stanisławem Piotrowskim, Zygmuntem Latoszewskim i Witoldem Borkowskim był współtwórcą Łódzkich Spotkań Baletowych oraz ich wieloletnim dyrektorem artystycznym.
Zajmował się historią łódzkiej sceny operowej i Teatru Wielkiego w Łodzi oraz jego promocją, zredagował dziesiątki programów do spektakli operowych i baletowych, był redaktorem albumów: Teatr Wielki w Łodzi, Czterdzieści lat pracy artystycznej Antoniego Majaka, 20 lat Sceny Operowej w Łodzi.  

Przede wszystkim – Pan Stanisław był wytrwałym i skutecznym współtwórcą świetności Teatru, jego niestrudzonym propagatorem i wielkim przyjacielem Artystów!
Odszedł w 2021 roku…
Warto o takich postaciach pamiętać i … brać z nich przykład.

zdjęcie po lewej: José Carreras, Stanisław Dyzbardis, fot. Chwalisław Zieliński