————
Był wybitną Postacią polskiego teatru, Mistrzem sceny operowej, znakomitym Pedagogiem, niepowtarzalną Osobowością i Człowiekiem, dla którego sztuka i teatr były nie tylko miejscem realizacji zawodowych ambicji, ale przede wszystkim posłannictwem i życiową pasją.
Z wielkim żalem i w trudnym do wyrażenia smutku – oddając należyty hołd i wyrazy ogromnego szacunku i artystycznego uwielbienia – żegnamy dziś Wielkiego Artystę i Wspaniałego Człowieka.
Profesor Zdzisław Krzywicki miał 82 lata… Na zawsze pozostanie wraz ze swoimi wielkimi kreacjami scenicznymi i zasługami pedagogicznymi w naszych sercach i pamięci…
Nabożeństwo żałobne odbędzie się w kaplicy cmentarnej przy ul. Krótkiej w Aleksandrowie Łódzkim 8 maja 2020 roku (piątek) o godz. 11:00
++++++++++
Był absolwentem Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie (1967). W tym samym roku zdobył II Nagrodę na XIV Międzynarodowym Konkursie Wokalnym w Tuluzie i Puchar Paryża, a w 1971 otrzymał Złoty Medal na Festiwalu Laureatów Międzynarodowych Konkursów Wokalnych w Plewen.
Po studiach związał się z Teatrem Wielkim w Łodzi, któremu pozostał wierny do końca kariery. Debiutował tu rolą Dziemby w Halce Moniuszki, a następne lata przyniosły liczne znakomite kreacje wokalno-aktorskie w głównych partiach basowych. Były to m.in.: Filip w Don Carlosie Verdiego, Halicki w Kniaziu Igorze Borodina, Tomski w Damie pikowej i Gremin w Eugeniuszu Onieginie Czajkowskiego, Pimen w Borysie Godunowie Musorgskiego, Rocco w Fideliu Beethovena, Bartolo w Cyruliku sewilskim Rossiniego.
Na imponujący dorobek artystyczny Zdzisława Krzywickiego złożyło się ponad 60 ról, a do najczęściej wykonywanych należał: Stolnik w Halce Moniuszki i Ramfis w Aidzie Verdiego.
Zdzisław Krzywicki z wielkim powodzeniem uprawiał także kameralistykę wokalną i w tej dziedzinie jego kreacje były mistrzowskie; wystarczy wspomnieć głęboką interpretację pieśni Beethovena, Schuberta, Wolfa, Czajkowskiego, a także pieśni kompozytorów polskich, których artysta był wielkim entuzjastą i propagatorem.
Za działalności artystyczno-pedagogiczną został uhonorowany wieloma nagrodami i odznaczeniami; są wśród nich m.in.: Zasłużony Działacz Kultury (1976), Nagroda Ministra Kultury i Sztuki (1982), Złoty Krzyż Zasługi (1984), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski oraz Srebrny Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis.