———— Wspomina Ewa Wycichowska (primabalerina): “Uroczej Śnieżce – 32 kochające serduszka z klasy IVc Szkoły nr 14 w Piotrkowie Trybunalskim, 4 IV 1973 r.” Taki napis został umieszczony na złoconym pucharze z piotrkowskiej Huty Szkła Hortensja. Dostałam go od bardzo młodych wielbicieli, którzy pokochali Śnieżkę i mnie, trochę przy okazji. Jako obdarowana ongiś Królewna postanowiłam

———— Jubileusze i inne „lecia” wpisane są – co oczywiste – w działalność każdej instytucji, a gdy dotyczą teatru, jego twórców i mniej lub bardziej zasłużonych artystów (ale i pracowników innych branż także) – są skrzętnie odnotowywane. Nagłaśniane, czczone w sposób jak najbardziej atrakcyjny – zawsze z udziałem Publiczności, która jest przecież podstawą „spełniania się” artystów!

———— Szanowni Państwo, 50-lecie Królewny Śnieżki i siedmiu krasnoludków, jubileusz zacny, wyczekiwany i przygotowywany od bardzo dawna. Niestety nie mogliśmy cieszyć się tym wspaniałym i kolorowym widowiskiem 13 marca 2020 tak jak planowaliśmy. Rzeczywistość czasami płata figle a czasami nie pozostawia wyboru, tak też było i tym razem stan epidemiczny wprowadzony w kraju i zamknięcie

———— Kazimierz Knol – pierwsza Wiedźma i Królowa macocha Profesor Borkowski… Był wielkim choreografem, to dzięki Niemu nasz balet w tym czasie odnosił wielkie sukcesy na polskich i zagranicznych scenach. A współpraca z Profesorem nie należała do najłatwiejszych; wymagała z naszej strony dużego poświęcenia i zaangażowania bez reszty. Technika klasyczna, ruch sceniczny, dbałość o artystyczny

———— Iwona Wakowska – pierwsza Śnieżka Jeśli “Królewna Śnieżka” obchodzi właśnie 50. urodziny – a jest to faktem – to jakie myśli i uczucia mogą przychodzić tancerce, która uczestniczyła w jej narodzinach… Rozrzewnienie, nostalgia, poczucie upływającego czasu, ale także – wspomnienie młodości i atmosfery tamtych lat, satysfakcja z uczestnictwa w czymś, co na scenie żyje do

———— Znakomity tancerz-solista baletu, który ilekroć pojawiał się na scenie, w głównej czy mniejszej roli – zawsze elektryzował publiczność nie tylko swoją wyjątkową sprawnością techniczną ale przede wszystkim wielką osobowością, charyzmą i wrażliwością artystyczną. Stworzony był do romantycznych ról „księciów” w baletach klasycznych, ale równie dobrze czuł się w tańcu współczesnym i charakterystycznym. W latach

———– Wznowieniowy spektakl Cyrulika sewilskiego odbył się 19 stycznia 2020– dokładnie w urodziny naszego Teatru… Komu więc jak nie „filarom” tej sceny mógł przypaść zaszczytny obowiązek wzniesienia uroczystego – urodzinowego – toastu… Delfina Ambroziak, Krystyna Rorbach, Janina Niesobska, Tadeusz Kopacki, Jerzy Jadczak, Andrzej Saciuk i Maestro Tadeusz Kozłowski – legendy naszej sceny w jednym miejscu