Obaj panowie są równolatkami a urodzili się 110 lat temu w 1813 roku – pierwszy w La Roncole koło Busseto (Włochy), drugi w Lipsku. Giganci sceny operowej – kompozytorzy, którzy w jakże różny sposób wpłynęli na operę kształtując jej sceniczny wizerunek, muzyczną zawartość i dramaturgię. Giuseppe Verdi (włoski kompozytor romantyczny) i Richard Wagner (reformator opery i twórca dramatów muzycznych) – to nazwiska bez których

Primadonna assoluta, Primadonna stulecia, La Divina  – to tylko niektóre z określeń jakich już za życia doczekała się Maria Callas – genialna śpiewaczka, wspaniała aktorka i nietuzinkowa osobowość. Była niezwykle barwną i niepowtarzalną postacią sceny operowej; połowa świata ją kochała, a połowa nienawidziła. Była primadonną mediolańskiej La Scali i nowojorskiej Metropolitan Opera, a swój talent i wyjątkową osobowość prezentowała na wszystkich najważniejszych

  Wsiadłem w samolot i poleciałem do Mediolanu, do La Scali, na premierę Raju utraconego Krzysztofa Pendereckiego. Pisząc Raj utracony, Penderecki wypełniał zamówienie Lyric Opera of Chicago, która zamierzała tą premierą uczcić 200-lecie Stanów Zjednoczonych Ameryki. Uczciła, niestety, ze znacznym poślizgiem, bowiem nasz kompozytor opóźnił oddanie partytury o dwa lata a w ogóle nie napisał opery sensu

Była jedynym i niepowtarzalnym zjawiskiem „wokalno-muzycznym” na skalę światową! Florence Foster Jenkins to amerykańska sopranistka amatorka – znana, jako „najgorsza śpiewaczka świata”, która pomimo całkowitego braku talentu wokalnego cieszyła się dużą popularnością, a jej koncerty miały zawsze pełną widownię. Swoją karierę muzyczną finansowała ze środków, jakie dostała w spadku po ojcu – bankierze. Jako dziecko otrzymywała lekcje

W roku 1999 cała Łódź (i nie tylko!) z wielkim zainteresowaniem wyczekiwała premiery baletowej wersji Ziemi obiecanej autorstwa Graya Veredona. Jak to możliwe – wielkie epickie dzieło Reymonta tańczone (!?) i w dodatku w choreografii Nowozelandczyka ?! Wszyscy mieli przed oczami obrazy ze znakomitej adaptacji filmowej Andrzeja Wajdy z wielkimi kreacjami aktorskimi m.in. Daniela Olbrychskiego, Andrzeja Seweryna,

Ta forma muzycznego spektaklu nie jest zbyt częstym gościem operowej sceny, nie tylko polskiej, ale też nie każdy teatr dysponuje odpowiednio przygotowanym dla jej  realizacji zespołem. W naszym Teatrze musical ilekroć się pojawiał  zawsze odnosił sukces u publiczności i cieszył się uznaniem krytyki teatralnej i muzycznej. Już w 1972 roku (8 kwietnia) dyrekcja – w osobach Zygmunta