Trudno nam dzisiaj uwierzyć, ale jest to faktem… Przed 170-ciu laty prapremiera najsłynniejszej chyba dziś opery Giuseppe Verdiego Traviata, na swej prapremierze w Teatro La Fenice w Wencecji (6 marca 1853 roku) poniosła całkowitą klapę! Swoje niezadowolenie premierowa publiczność wyrażała głośnymi okrzykami przy otwartej kurtynie i kpinami z głównej wykonawczyni – Fanny Salvini-Donatelli. Widzowie byli niemile zaskoczeni, że zamiast

Richard Wagner, który jak wszyscy niemieccy słuchacze uważał Fausta  Goethego za narodową świętość, nazwał złośliwie operę „parodią Goethego z muzyką Gounoda”. Nie przeszkodziło to jednak temu, że i w Niemczech Faust zdobył  wielkie powodzenie, a wszyscy zgodnie podkreślali, że niezwykle barwna i dramatyczna muzyka jest głównym walorem opery. Wystawiano go jednak demonstracyjnie pod tytułem Margarethe, co świadczy i o tym jak ważną

Niezwykły człowiek… Z wyglądu przypominał dostojnego kapłana. Wzrost miał okazały, oczy pełne wyrazu; nosił piękną białą brodę. Oznaczał się łatwością wysławiania, przy czym słuchając go, odnosiło się niekiedy wrażenie, iż przemawia czcigodna, duchowna osoba. Miły i dobroduszny, był w całym tego słowa znaczeniu wartościowym człowiekiem. Był entuzjastą i wielbicielem muzyki Mozarta, którego uważał za ideał. Wpływ muzyki 

W 1856 roku Edgar Degas – wielki francuski impresjonista – odbył podróż do Włoch, kolebki renesansu, gdzie studiował i kopiował – na potrzeby ćwiczeń – liczne dzieła wielkich mistrzów malarstwa, takich jak Rafael Santi, Tycjan, czy Michał Anioł. Jednak jego wielka fascynacja ruchem sprawiła, że wkrótce jego malarskie dzieła zdominowała jedna tematyka – balet i taniec. Najbardziej

Zmarł ponad 150 lat temu (4 czerwca 1872), ale jego muzyka towarzyszy nam do dziś i trudno sobie wyobrazić, że mogłoby być inaczej. I to wcale nie dlatego, że uznany został za twórcę polskiej opery narodowej, ale dzięki temu, że potrafił tworzyć muzykę, która stawała się bliska każdemu, była pełna ojczystych odniesień, narodowych barw i niezwykle bogata w rodzime

Była jedną z tych Postaci teatru, które swoim talentem, wielką osobowością i niezwykłą charyzmą skupiają na sobie uwagę widzów, mobilizują scenicznych partnerów, a publiczności – dostarczają niezapomnianych wrażeń i doznań artystycznych. Jadwiga Pietraszkiewicz – śpiewaczka i pedagog – profesor zwyczajny – odeszła 23 maja 2013 roku. Przez długie lata była wybitną solistką naszego Teatru, śpiewała w Teatrze Bolszoj w Moskwie

Tylko najbardziej utalentowani robią efektowne kariery i zdobywają  popularność, choć i przypadek często nie jest tu bez znaczenia. Każdy spektakl, każdy koncert czy recital to wyzwanie i pełna gotowość, by nie zwieść siebie i oczekującej fajerwerków wokalnych publiczności. A gdy ta nagradza aplauzem, to nie może być lepszej „zapłaty”… 20 maja – obchodzą swoje Święto – Dzień Artysty Śpiewaka.

Chciałoby się powiedzieć NARESZCIE! Ta opera Charlesa Gounoda – jedna z najpopularniejszych i najwyżej notowanych wśród publiczności całego świata opera – powraca na naszą scenę po 30. latach w całkiem nowej realizacji. Poprzednie (1960, 1969, 1993) zachwyciły Publiczność , dlaczego tym razem miałoby być inaczej… To, że temat „faustowski” jest nam niezwykle bliski potwierdziły także trzy inne nasze

Jest twórcą tylko dwóch oper (niestety!) – Mefistofeles i Neron, a do historii przeszedł przede wszystkim jako wspaniały autor librett oper Verdiego (Otello i Falstaff) i Ponchiellego (Gioconda); przypisywane są mu również (anonimowe) przekłady na język włoski Mickiewiczowskiego Pana Tadeusza i fragmentów Dziadów. Arrigo Boito (1842-1918) – bo o nim mowa- włoski poeta, kompozytor i librecista odbył studia w zakresie teorii muzyki,

Jeden z najwybitniejszych barytonów XX wieku, wspaniały śpiewak i aktor – zadebiutował partią hrabiego di Luny w Trubadurze w Teatrze w Spoleto, by wkrótce zawojować wszystkie najważniejsze sceny operowe świata. Renato Bruson, bo o nim mowa, swoje wspaniałe sukcesy wokalno-aktorskie (bo aktorem jest świetnym) odnosił w partiach operowych Giuseppe Verdiego, Wolfganga Amadeusa Mozarta, Umberta Giordana, Gaetana Donizettiego, Vincenza Belliniego i Giacoma Pucciniego. Śpiewał