———— Nieodłącznym elementem życia teatralnego jest obecność w nim tych, którzy swoim znawczym piórem oceniają poczynania twórców dzieła scenicznego. Bez dziennikarzy i krytyków muzycznych dla artystów (i publiczności także!) życie byłoby może i łatwiejsze, ale na pewno – nudniejsze i pozbawione kolorytu. Dobrze jest mieć wśród nich przyjaciół – bez względu na to czy chwalą

———— Łódzkie Warsztaty Operowe – „dziecko” ówczesnego dyrektora Sławomira Pietrasa -po raz pierwszy odbyły się 2 marca 1986 roku i były formą przybliżenia widzowi „kuchni” teatru operowego i baletowego. Była to wówczas jedyna taka inicjatywa w kraju. Odbywały się raz w miesiącu i w atrakcyjnej formie prezentowały ich uczestnikom – z aktywnym udziałem tzw. loży prasowej

———— Nie tylko opera… Teatr sięgał także po tzw. lżejszą muzę. Pierwszą operetkę widzowie zobaczyli już 30 grudnia 1967 roku; była to Zemsta nietoperza Johanna Straussa. Później pojawiły się także: Orfeusz w piekle Offenbacha (1970), Baron cygański Straussa (1975), Wesoła wdówka Lehára (1988), Księżniczka czardasza Kálmána (1995), Student żebrak (1996) Millõckera, Noc w Wenecji Straussa(

———- Czyż to nie wspaniała historia!? Aż trudno uwierzyć… Znakomita wieloletnia solistka naszego Teatru Krystyna Rorbach świętuje właśnie wraz z nim swój niezwykły Jubileusz – 45-lecia pracy artystycznej! Jest absolwentką łódzkiej Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w klasie legendy wokalistyki – Olgi Olginy; zadebiutowała (jako mezzosopran) na naszej scenie w 1976 roku partią Cherubina w Mozartowskim

———— A zaczęło się od wielkich wykopów na placu Dąbrowskiego… Pierwsze rozpoczęły się już w 1949, a budowany obiekt miał być Teatrem Narodowym, jednak po „walce” bezdomnej wtedy Opery Łódzkiej i jej nieocenionej dyrektor- Sabiny Nowickiej, ówczesne władze zdecydowały, że budynek będzie oddany we władanie sztuki operowej i baletowej. Gmach przyszłego teatru powstawał przez 18 lat,

———— Z wielką przykrością i smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci w dniu 26 grudnia 2021 naszej Koleżanki Grażyny Popławskiej – solistki i pedagoga baletu Teatru Wielkiego w Łodzi. Była absolwentką Państwowej Szkoły Baletowej w Warszawie – później pedagogiem w łódzkiej i gdańskiej, a na naszej scenie pojawiła się po raz pierwszy w 1974 roku w

———— Tak się szczęśliwie złożyło, że dzięki staraniom wielu osób, łódzki Wielki miał okazję gościć na swej scenie wielu wybitnych artystów – światowej sławy śpiewaków, którzy i nas – publiczność – zachwycali swoim kunsztem i talentem.  Już w 1979 roku wystąpił w bel-cantowym recitalu peruwiański tenor Luigi Alva – solista mi.in. Metropolitan Opera, La Scali,

———— Kiedy w 1984 roku rozeszła się w Łodzi wieść o możliwej wizycie zespołu Republika w Teatrze Wielkim w Łodzi – w mieście zawrzało! Już wówczas zespół Grzegorza Ciechowskiego był chyba najpopularniejszą kapelą rockową w kraju – niezwykłą i kontrowersyjną, ambitną i wnoszącą na rockową scenę nową, jakość zarówno muzyczną jak i w warstwie tekstowej.