———— I na operowym podwórku nie bywają rzadkością (a jakże, czemu nie) związki między ludźmi – w tym także małżeńskie – będące dowodem na to, że wspólne zainteresowania, to samo środowisko i nieustająca bliskość siebie wcale nie muszą przeszkadzać, a wręcz przeciwnie… często nawet pomagają! Kiedy Giuseppe Verdi – 9 marca 1842 roku – prezentował

———— Nabucco swoim scenicznym stażem na naszej scenie ustępuje jedynie Królewnie Śnieżce, a w skali światowej jest chyba swoistym rekordzistą! Kiedy w 1987 roku zagościł tu w reżyserii Marka Okopińskiego, pod kierownictwem muzycznym Andrzeja Straszyńskiego i w dekoracjach Mariana Kołodzieja chyba nikt – łącznie z ówczesnym dyrektorem Sławomirem Pietrasem – nie przypuszczał (bo jak?), że

———— Od kiedy opera zaczęła „schodzić z piedestału”, a jej pasjonatami – poza książętami, arystokracją i tzw. wyższymi sferami – mogli stawać się zwykli ludzie z ulicy, jej popularność robiła ogromne postępy. Nic, więc dziwnego, że szybko pojawiły się inicjatywy wszelkiego rodzaju festiwali z operą „na sztandarze”. Za twórcę współczesnej idei festiwali uważa się Richarda

———– Są takie chwile w życiu artystycznym licznego grona ludzi sceny, kiedy rodzi się w nich poczucie, że to, co robili do tej pory – choćby z największymi sukcesami – wydaje im się niepełne i w pewnym stopniu odtwórcze. Jest w nich coś, co każe im wyrazić siebie bardziej, głębiej i w sposób bardziej osobisty.

———— 19 stycznia 2021 roku w wieku 100 lat odeszła wybitna śpiewaczka Zofia Śliwińska- sopran. Była wieloletnią solistką Opery Łódzkiej, przez ówczesną prasę okrzyknięta Marią Callas z Łodzi. Jedną z jej popisowych ról była tytułowa „Madama Butterfly” w operze Pucciniego, o której w 1957 roku tak pisała Janina Wolska w „Dzienniku Łódzkim”: „Zofia Śliwińska wydaję