W środowisku operowym nazywana była „wdową po Moniuszce”, bo chyba nikt poza Nią nie zrobił więcej, by spopularyzować twórczość tego kompozytora nie tylko w kraju, ale także daleko poza jego granicami. Jego opery wyreżyserowała m.in. w Hawanie, Meksyku i Ankarze (Halka) i Bukareszcie ( Straszny dwór), nie mówiąc już realizacjach na polskich scenach operowych. Jako solistka (sopran) występowała na

Dziękujemy…

Całkiem jak w operze… Po wystawieniu opery Cleopatra (1705 rok) doszło w Hamburgu do autentycznej walki na szpady między dotychczas zaprzyjaźnionymi kompozytorami – Johannem Matthesonem i  Jerzym Fryderykiem Haendlem, który dyrygował przedstawieniem. Mattheson śpiewał we własnej operze główna partię – Antoniusza i po swojej scenicznej śmierci chciał – tak jak zresztą zawsze dotąd – dyrygować od klawesynu aż

Dla tych, którzy interesują się muzyką poważną nie jest tajemnicą, że wielki Ludwig van Beethoven przez większość swojego twórczego życia borykał się z poważnymi kłopotami słuchowymi; rozpoczęły się one już w 25. roku życia kompozytora. On sam określał to jako „szmery i świsty”. Unikał towarzystwa, by nie przyznawać się do postępującego kalectwa, a leczenie okazywało się mało skuteczne. W

————– Jesteśmy z Państwem przez cały rok, będziemy więc i tym razem w czasie kiedy nasze myśli coraz bardziej kierują się ku świątecznej atmosferze refleksji, osobistej zadumie i specyficznemu nastrojowi ciepłych choć zimowych Świąt Bożego Narodzenia…  I nie może być inaczej, bo przecież  bez Państwa – naszej wspaniałej Publiczności – wszystko, co robimy mijałoby się

Dlaczego znane bardzo dobrze z historii postaci nie miałyby wyrażać swoich opinii na temat muzyki i ich twórców, nawet gdy owe osądy nie zawsze bywają „na rękę” ?… Mieli i mają do tego prawo, choć „kolegom po fachu” (i nie tylko!) z pewnością niekoniecznie bywało to „w smak”. Muzyka była i jest dla ludzi i każdy ma prawo wybrać to, co najbardziej mu

To będzie bez wątpienia kolejne ważne wydarzenie artystyczne na naszej scenie… Po blisko dziesięciu latach mamy okazję gościć za pulpitem dyrygenckim jednego z najwybitniejszych współczesnych polskich dyrygentów – Antoniego Wita! Ten znakomity artysta – m.in. dyrektor naczelny i artystyczny Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach i Filharmonii Narodowej w Warszawie, koncertujący na polskich i światowych estradach od wielu lat, po

Był najdłużej urzędującym (1982 -1991) dyrektorem naszego Teatru i to co dla niego zrobił jest nie do przecenienia. To właśnie za „panowania” Sławomira Pietrasa, nie umniejszając nic pierwszej dyrekcji Teatru, lata osiemdziesiąte ubiegłego wieku należą do tych najbardziej „urodzajnych”! Wystawiane  premiery operowe i baletowe biły rekordy popularności, na scenę trafiały (i to w jakich realizacjach!) dzieła