Fidelio jako klasyczna „opera wolnościowa” posiada w niemieckim dziedzictwie narodowościowym pozycję niezaprzeczalną, choć w przeciwieństwie do innych mistrzowskich dzieł ciążyła na niej niezasłużona opinia niezbyt udanej, a według klasycznych mierników- opery o wątpliwej wartości. Sam kompozytor, krótko przed śmiercią mówił o niej: to moje duchowe dziecko sprawiło mi największe bóle tworzenia, jak również przysporzyło najwięcej zmartwień, ale dlatego jest mi

Tak barwne postacie nieczęsto się zdarzają… Tym bardziej godny odnotowania jest fakt, że ten zaszczyt stał się udziałem operowej Łodzi. Po ukończeniu gimnazjum w Łodzi studiowała na wydziale prawa Uniwersytetu Warszawskiego i tu miała okazję spotkać prof. Tadeusza Kotarbińskiego, który wywarł ogromny wpływ na jej poglądy – była jego uczennicą i do końca życia profesora utrzymywała z nim kontakt. W 1943

Większą część swojego życia, także artystycznego spędził w Łodzi i dał się poznać jako wspaniały śpiewak i reżyser spektakli teatralnych. Na scenach Opery Łódzkiej i Teatru Wielkiego w Łodzi stworzył dziesiątki kreacji wokalnych i reżyserskich. Antoni Majak urodził się 16 stycznia 1911 w Warszawie. W latach 1928–1931 kształcił się w Konserwatorium Muzycznym w Warszawie. Występował jako chórzysta w teatrach warszawskich, a w sezonie 1938/1939 należał do grona solistów

To postać wyjątkowa w historii łódzkiej sceny operowej. W 1962 roku, jeszcze więc w Operze Łódzkiej, rozpoczęła się wspaniała i długotrwająca przygoda Zygmunta Latoszewskiego z łódzką operą. Ten wspaniały muzyk, pedagog i dyrygent zadebiutował w Łodzi w 1962 roku operą Delibesa Lakmé – z Delfiną Ambroziak i Zofią Rudnicką w partii tytułowej. Sukces spektaklu sprawił, że pod batutą Maestra Łódź zobaczyła jeszcze jedenaście spektakli , z których

(19 V 1893 Wartkowice k. Łęczycy – 1 VII 1959 Łódź), W 1906 roku uzyskał stypendium Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego i do 1916 kształcił się w jego Konserwatorium oraz w Wyższej Szkole im. F. Chopina w Warszawie. W latach 1916-20 pracował jako nauczyciel w szkołach muzycznych w Warszawie. Później, do 1929 działał w Poznaniu. Był tam cenionym organistą, pianistą-kameralistą, dyrygentem, profesorem Konserwatorium Muzycznego , chórmistrzem,